Dnia 10 listopada 2016 r. w SP, w Sadownem odbyła się uroczysta akademia poświęcona 98 Rocznicy Odzyskania Niepodległości przez Polskę.
Wzięli w niej udział uczniowie kl. 0 – VI rada pedagogiczna, rodzice oraz zaproszeni goście: wójt Gminy Sadowne – W. Cyran, kierownik GOPS w Sadownem – J. Gutowska, przewodnicząca Komisji Oświaty Gminy Sadowne – I Dębkowska, jak również przedstawiciele duchowieństwa – ks. proboszcz S. Wojciechowski, kustosz Muzeum Ziemi Sadowieńskiej – J. Urbankowski, oraz emerytowani pracownicy szkoły: M. Szymanik, B. Andryszczyk.
Po części oficjalnej, na którą złożyło się przemówienie dyrektora szkoły M. Koroś oraz wystąpienie wójta Gminy Sadowne, młodzież klas IV – VI zaprezentowała montaż słowno – muzyczny pt. „To Polska”, który opowiadał o ponad tysiącletnich losach Ojczyzny przeżywającej okresy potęgi i wielkości, przeplatane wojnami, 123 letnią niewolą i upadkiem. Poświęcenie i miłość do Ojczyzny uczyniły nas narodem, który posyłał na śmierć swych najlepszych synów, w imię wolności i niezależności Polski.
Począwszy od XV – wiecznych rycerzy, którzy skrzyżowali miecze pod Grunwaldem, tych co szli z Krakowa, z Kościuszką, tych co jęczeli pod pruskim butem i umęczeni ginęli w śniegach Sybiru. Bohaterów II wojny światowej i robotników roku 80 – tego. W scenariuszu przygotowanego widowiska wykorzystano wiersze znanych polskich poetów: A. Asnyka, L. Szumana, Wł. Bełzy, muzykę Fr. Chopina oraz pieśni patriotyczne i poezję śpiewaną.
Mamy nadzieję, że ta wspaniała lekcja historii, w której uczestniczyła cała społeczność szkoły przyczyni się do kształtowania właściwych postaw patriotycznych, etycznych i moralnych. Młodzieży dziękujemy za trud włożony w przygotowanie uroczystości. A tym, którzy z dystansem patrzą na tego typu działania dedykujemy fragment wiersza A. Asnyka „Do młodych”:
„… Każda epoka ma swoje cele
I zapomina o wczorajszych snach…
Nieście więc wiedzy pochodnię na czele
I nowy udział bierzcie w wieków dziele,
Przyszłości podnieście gmach!
Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy,
Choć macie sami doskonalsze wznieść.
Na nich się jeszcze święty ogień żarzy
I miłość ludzka stoi tam na straży
I wy winniście im cześć!”
M. Wódka